Η υαλοειδική κοιλότητα είναι ένα χώρος που βρίσκεται στο πίσω μέρος του οφθαλμού, ανάμεσα στον φακό και τον αμφιβληστροειδή και είναι γεμάτη με ένα υλικό που μοιάζει με διαφανές ζελέ. Το υλικό αυτό ονομάζεται υαλοειδές υγρό. Αποτελείται από εκατομμύρια λεπτές ίνες διατεταγμένες έτσι ώστε να είναι διαφανείς και είναι συνδεδεμένες με την επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς χιτώνα. Καθώς μεγαλώνουμε το υαλοειδές συρρικνώνεται και ρευστοποιείται με αργό ρυθμό και καθώς δεν μπορεί να γεμίσει πλέον όλη την οφθαλμική κοιλότητα κάποιες ίνες αρχίζουν να ασκούν έλξεις στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς. Σε κάποια κίνηση οι ίνες αυτές αποκολλώνται και το υαλοειδές αρχίζει να διαχωρίζεται από τον αμφιβληστροειδή. Αυτή είναι μια αποκόλληση του υαλοειδούς σώματος και είναι μια ηλικιακή εκφύλιση που συμβαίνει σε όλο τον κόσμο (σαν το άσπρισμα των μαλλιών…), σε άλλους πιο νωρίς (συνήθως πριν την ηλικία των 65 ετών) και σε άλλους απλά αργότερα.
Στους περισσότερους ανθρώπους η αποκόλληση του υαλοειδούς συνοδεύεται από κάποιες οπτικές διαταραχές ενώ σε κάποιους μπορεί να μην δώσει καθόλου συμπτώματα. Τα κυριότερα συμπτώματα της αποκόλλησης υαλοειδούς είναι:
Η διάγνωση είναι η εξέταση με σταγόνες για διαστολή της κόρης ώστε να γίνει βυθοσκόπηση και συμπληρώνεται με τη χρήση υπερήχου ή οπτικής τομογραφίας συνοχής OCT.
Κίνδυνος για την όραση
Στη μεγάλη πλειοψηφία η αποκόλληση δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα παρά μόνο τις οπτικές διαταραχές που αναφέρονται παραπάνω. Το αποκολλημένο ζελέ “κολυμπάει” μέσα στο μάτι χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Ωστόσο, σε ένα μικρό ποσοστό η σύνδεση υαλοειδούς-αμφιβληστροειδούς μπορεί να είναι τόσο δυνατή ώστε η έλξη των ινών του υαλοειδούς στον αμφιβληστροειδή χιτώνα να τον σχίσει και να δημιουργηθεί μια ρωγμή αμφιβληστροειδούς ή ακόμα και αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Οι δύο αυτές καταστάσεις απειλούν την όραση και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως και έγκαιρα. Η ρωγμή αντιμετωπίζεται με εφαρμογή θερμικού laser ώστε να περιχαρακωθεί ενώ η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, τις περισσότερες φορές, χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Αυτός είναι και ο λόγος που όταν κάποιος αντιληφθεί νέες οπτικές διαταραχές (μυγάκια ή λάμψεις φωτός) πρέπει να εξετάζεται από οφθαλμίατρο το συντομότερο δυνατό.
